කෘතිම හදවතක්

මුල්ම දවසේ ඔහු  දුටු විට 

ලබ් ඩබ් ගා ගැහුණු මෙ හද 

ඩග් ඩග්  ගා  මහහයියෙන් 

කම්පන දුන්නා 

මල් හීසර කොහේ වැදුනද 

රිදුනෙත් නෑ මගෙ හදවත 

හදේ කොතැන ආල කවක් 

ගෙතෙමින්  තිබුණා

නෙතට නෙතක් එක වුන විට 

හදට හදක් යාවුනාද 

ආල හැඟුම් මෝදු වෙවී 

දළු ලා වැඩුනා 

මුළු හදින්ම  ආදරෙලු 

ඔහු ජීවය පුදනවාලු 

රෝස මලක් මට දීලා 

ආදරෙ කිව්වා 

එහෙම කියූ මා පෙම්බර 

දෑ අවුරුදු ගෙවෙන්න පෙර 

මා  හැරදා වෙන හදකට 

ආලය පෑවා 

රෝසමලේ නටුවේ කටු 

මා හදවත රිදපු කටු 

මතකය හා බැඳී ආලය 

වේදනා දුන්නා 

අමතක කරනට ඔහු අද 

සොයනෙමි ඔහු බැඳි ආලය 

හදෙහි කොතැන  ඉතිරිවීද 

විමසා බැලුවා 

ධමනි ශිරා පිරි හදවතෙ

රුහිර පිරුණු කෝෂිකාවේ 

කොහි ඇත්දැයි මගේ ආලය 

සොයල බැලුවා 

සොයා ගන්න නොහැකිම තැන 

වෙනත් විසඳුමක් නැතිකොට 

තිබුණු එකම එක හදවත 

ගලවා  දැමුවා 

ජීවත් වෙන්නට රිසිතැන 

කෘතිම හදවතක් අරගෙන 

බද්ධ කරල හරි ගානට 

සකසා තැබුවා 

ආලය හදෙහී  ඇත්නම්

පලවා හරිනට රිසිනම් 

තිබුන එකම එක විසඳුම 

මෙය බව සිතුනා 

අහෝ දුකකි ඉරකි තිතකි 

නැත මාහද සුව වූයේ 

තාමත් ඔහු බැඳි  ආලය  

සිහියේ ඇතුවා 

ආලය හදෙහී නැත්නම් 

ආලය කොහිදැයි කියපන් 

අරුම පුදුම මේ ආලය 

තවමත් සෙව්වා