සුද්දිට

කුසුම මගෙද මා නතුකර රස වින්ද
බඹරු නැතිද මා නැති තැන ලුහුබැන්ද
මුලා වුනිද මා නුඹටම පෙම් බැන්ද
කිලුටු කුසුම් පෙති දැක ඉන්නේ කෝම

සිපිරි ගෙදර රෑ දහවල නිදි මැරුව
නුඹෙ තනියට සිත දුවවිත් මුර කෙරුව
මා සතු අමිල රුවනක්වන් රුවැති ලඳ
මේ සිත් වහන් කොට වෙනතක ගියෙ කෝම

කාසි දිදුල දෑස නිලංකර උනි ද
නේක බඹරු මත් දළ විද සැඟවුනි ද
සළු පිලි අහර නැති දා නුඹ දුක් වී ද
මේසා ප්‍රේමයත් විගහින් දියවුනි ද

පානා සෙනේ ගස්සා නුඹ යන කලෙක
වාවා කෙලෙස විඳ සැනසෙන්නේ කෝම
ඕපාදූප දෑසින් දැක වියරු වැද
ඇන්නා සුද්දියේ හදමැද පිහි පහර

-රොමියෙල්-