දාබරේ බැන්ද මචං

පෝරුවේ නගින සකියට දිරි දෙන්න
යාලුවේ යමුද හවසට පන්සලට
මාලුවෝ නැතත් විල් මැද බාගන්න
පාඩුවේ හිටිං වෙහෙසෙනු ඇයි කුමට

බෝඩිමේ තිදෙන එක්වී දිවි ගෙව්ව
කාලයේ මතක හදෙහී ඉරි ඇන්ද
දාබරේ ඉතිං දෑඟිලි බැඳගත්ත
කෝ ඉතිං ඇසුවාද නිරතුරු කී බණට

ජීවිතේ ගැලට තවනම් බර කුමට
වැටහුනා ගුණේ මට නම් ඒ කලම
දාබරේ අනේ ආලෙන් මත් වෙච්ච්
තනිකමේ බෑහැයි කියලා ගියෙ මෙලෙස

බෝතලේ හිතැති විගහට අරගෙනම
යාලුවේ යමං රූටා කෙලවරට
දැන් ඉතිං දෙකයි වීදුරු පුරවන්ට
යාලුවේ ගනිං අඩියක් කට සැරට